Als je benieuwd bent naar deze verhalen, dan vul je mailadres maar in op de startpagina.

Na nog een half dagje gewerkt te hebben, werd het toch tijd om naar huis te gaan en mijn spullen bij elkaar te pakken. Natuurlijk nog even goed controleren of ik niets vergeten ben!

Mijn ouders hebben me daarna uitgezwaaid op het station van Roermond en toen was ik alleen.

Voordat ik het wist, was ik al op Schiphol. Geheel in Onno stijl, veel te vroeg. Beter te vroeg dan te laat denk ik dan. Na het laatste avondmaal was het tijd om naar de gaten te gaan. Ondanks eerdere berichten over stakingsacties van Air France en luchtverkeersleiders, vloog het vliegtuig. Natuurlijk wél met een half uurtje vertraging. In het vliegtuig kwam ik naast Symen te zitten, die onderweg was naar Johannesburg. Door het geklets, waren we al in Parijs, voordat we het wisten. Hij mocht in de grote airbus A380 en ik in de Boeing 777 naar Santiago de Chile. Het Spaans begon al de boventoon te voeren en de veel passagiers hadden een typisch Chileens uiterlijk met hun donkere haren en beetje indiaanse kenmerken.

Gelukkig had ik naast mij een vrije stoel, wat toch voor wat meer rust zorgde, dus heb ik dan ook redelijk geslapen. Het eten was ook goed, alleen dat alles in het Frans was. Het Engels wordt dan snel en onduidelijk afgeraffeld, typisch Frans.

Aangekomen op het vliegveld van Santiago, moest ik mij eerst door de rijen van de douane werken. Daar was een topdag bij de Efteling niets bij. Alleen was er hier geen entertainment tijdens het wachten.

Met de bus en de metro kwam ik bij het hostel. Voordat ik daar was, werd ik nog eerst flink ondergeschoven door een vogel. Ik dacht dat het water was, totdat twee Chileen vanalles begonnen te roepen en mij met doekjes schoon begonnen te vegen. Ik had mijn hand al op mijn portemonnee en telefoon, maar ze wilden mij gewoon schoonmaken. De groene smurrie verspreide een geur, waar een gft container op een warme zomerse dag jaloers op is. Mijn tassen en mijn fleecejack zaten ook onder, dus de wasmachine kon al aan.

Om maar met een cliché te eindigen. Shit happens.